3 Δεκεμβρίου - Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία

Ένας αστροναύτης!!!

 Τι αισθάνεται ένας αστροναύτης πριν εκτοξευθεί στο διάστημα; Τι νιώθει όταν ο πύραυλος επιταχύνει; Πώς είναι να περπατάς στο κενό; Και αν τυφλωθείς από ένα δάκρυ που δεν πέφτει κάτω γιατί δεν υπάρχει βαρύτητα; Και τελικά ποιο είναι το πιο τρομακτικό πράγμα που έχεις κάνει; 

Τον λένε  Chris Hadfield και θα απαντήσει σε όλα τα παραπάνω. Θα καταλήξει με την προτροπή "Μην φοβάσαι!!!"

       

Πιο κάτω το βίντεο που γύρισε στο διαστημόπλοιό του παίζοντας κιθάρα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας!!!

       

Υπάρχουν παιχνίδια και για μεγάλους

 

Το «ζόρμπινγκ», όπως αποκαλείται, αποτελεί ένα extreme sport με μεγάλη απήχηση τα τελευταία χρόνια, το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στη Νέα Ζηλανδία. Πρόκειται ουσιαστικά για την κατάβαση μιας πλαγιάς μέσα σε μια διάφανη πλαστική μπάλα, η οποία διαθέτει ειδικές λαβές για τα χέρια και τα πόδια και μπορεί να μεταφέρει μέχρι και δύο ανθρώπους τη φορά....

      

Ρομπότ - Το μέλλον είναι εδώ

Ρομπότ λέγεται μια μηχανή που μπορεί να προγραμματιστεί για να εκτελέσει εργασίες. Ένα ρομπότ που έχεις σπίτι και δεν το ξέρεις είναι το πλυντήριο!!! 

Πάμε πιο κατω να δούμε πολλά ρομπότ.

Έχεις αναρωτηθεί τι γίνεται όταν κάνεις μια on line παραγγελία σε ένα διαδικτυακό κατάστημα; Δες το μεγαλύτερο on line κατάστημα στην Κίνα πως προετοιμάζει τις παραγγελίες του προς αποστολή.

      

60 ρομπότ που μπορούν να μεταφέρουν έως 500 κιλά βάρος προετοιμάζουν τις παραγγελίες και οι υπάλληλοι ασχολούνται με την αποστολή των δεμάτων.

Υπάρχουν τα ρομπότ ανδροειδή (αυτά που μοιάζουν με ανθρώπους). Αυτά έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ που παίρνουν μέρος σε επιστημονικά συνέδρια.

      

      

     Υπάρχουν κι αυτά που χορεύουν...

      

     ... ή κάνουν παρκούρ!!!

     

      Υπάρχει και ο Βaymax που έχεις δει στους Υπερέξι. Είναι πάροχος υγείας.

      

     Δες κι αυτό 

      

Παράξενες συναυλίες

     Συμφωνική ορχήστρα με γραφομηχανή

       

Χίλιοι μουσικοί και κοινό στις κερκίδες, όλοι μια μπάντα

       

Συναυλία με σκούπες και κουβάδες

       

Συναυλία μέσα σε εκκλησία

       

Δες κι αυτό... Στην περίοδο της καραντίνας πολλοί μουσικοί μαζί, ηχογραφούν ξεχωριστά από το σπίτι τους...

       

Flash Mob

Έχεις ακούσει ποτέ τη φράση; Τα flash mob είναι παραστάσεις που δίνονται σε δημόσιους χώρους από ομάδες καλλιτεχνών που προπονούνται γι΄αυτό. Το ενδιαφέρον είναι η έκπληξη των ανυποψίαστων ανθρώπων. Πιο κάτω η "Ωδή στη Χαρά" του Μπετόβεν  στην Ισπανία.

      

Εδώ το πασίγνωστο χριστουγεννιάτικο "Deck the Halls" σε ένα πανεπιστήμιο στη Μινεσότα των Η.Π.Α.

      

Και το Mamma Mia των ABBA στο ΙΚΕΑ της Μαδρίτης στην Ισπανία

      

Δεν θα μπορούσε να λείπει η Ελλάδα από τα flash mob. "Zorba the greek" στην Οτάβα του Καναδά!

      

      Δες και μια πρόταση γάμου με flash mob

      

Έναρξη Χριστουγέννων!!!

Santa Clauss είναι ο άγιος Νικόλαος για τους Βόρειους λαούς. Με ποιον θα ξεκινούσαμε εορταστική περίοδο; Βέβαια, το καμάρι μου άγιος δεν είναι. Είναι όμως Νικόλας!!!

Εσύ μπορεί να έχεις την τύχη να πηγαίνεις σχολείο, εγώ όμως δεν μπορώ. Οπότε ξεκινάω Χριστούγεννα από τώρα. Είμαι πολύ στενοχωρημένος. Θα σε σκέφτομαι😂😂😂😂 

 

Δύο γυναικεία αγάλματα (Η Kopakanan και οι 200 νεκροί Έλληνες της Αφροδίτης της Μήλου)

Ένας μύθος και μια πραγματική ιστορία με πολύ αίμα!!!

 KOPAKONAN

Το άγαλμα που βλέπεις είναι η γυναίκα – φώκια ή Kopakonan. Βρίσκεται στα Νησιά Φερόες, στο ψαροχώρι Mikladalur του νησιού Kalsoy (ένα από τα 18 νησιά που αποτελούν το σύμπλεγμα Feroes), στη Βόρεια Θάλασσα. Όμορφη δεν είναι για φώκια;;; 

Στην Κέλτικη μυθολογία υπάρχει ο μύθος της Kopakonan. Πιστευόταν λοιπόν ότι τα Θεοφάνια οι φώκιες της Βόρειας Θάλασσας έβγαιναν στην ξηρά, έβγαζαν το δέρμα τους, μεταμορφώνονταν σε όμορφες γυναίκες και χόρευαν όλη τη νύχτα. Ο μύθος λέει  ότι ένας ψαράς κρύφτηκε στο σημείο για να διαπιστώσει αν είναι αλήθεια. Μια από τις φώκιες πέταξε το δέρμα της κοντά στην κρυψώνα του ψαρά κι αυτός το έκλεψε και το κλείδωσε σε ένα σεντούκι. Όταν η γυναίκα – φώκια το πήρε είδηση, τον παρακάλεσε να της το δώσει πίσω αλλά αυτός δεν το έκανε. Η γυναίκα – φώκια αναγκάστηκε να  τον ακολουθήσει. Τον παντρεύτηκε και έκανε μαζί του δύο παιδιά.

Κάποια μέρα που ο ψαράς έφυγε στη θάλασσα η γυναίκα του βρήκε το κλειδί, άνοιξε το σεντούκι, πήρε το δέρμα της και γύρισε στη θάλασσα. Ο ψαράς γύρισε, είδε ότι έλειπε το δέρμα, ειδοποίησε τους άλλους ψαράδες της περιοχής και αποφάσισαν να σκοτώσουν όλες τις φώκιες της περιοχής για να εκδικηθούν την Kopakοnan (έτσι λέγεται στη διάλεκτο της περιοχής η γυναίκα – φώκια).

Η Kopakonan στο μεταξύ, ερωτεύτηκε έναν θαλάσσιο ελέφαντα και έκανε δύο παιδιά μαζί του. Όταν έμαθε ότι οι ψαράδες θα σκότωναν τις φώκιες της περιοχής, εμφανίστηκε στον ύπνο του ψαρά και τον παρακάλεσε να μην σκοτώσουν τον άντρα της και τα παιδιά της. Αυτός το ξέχασε και οι ψαράδες τα σκότωσαν μαζί με τις φώκιες. Από τότε η Kopakonan καταράστηκε τους άντρες του χωριού να πνίγονται στη θάλασσα ή να γκρεμίζονται στα βράχια, μέχρις ότου οι νεκροί να μπορούν να ενώσουν τα χέρια τους γύρω από τις ακτές του νησιού.

Το άγαλμα φιλοτεχνήθηκε το 2014 από ατσάλι και χαλκό και είναι ικανό να αντέξει στις δύσκολες συνθήκες της περιοχής (δες το βίντεο και θα καταλάβεις). Κάποτε το χτύπησε ένα κύμα 12 μέτρα ψηλό και δεν έπαθε τίποτα!!!

     

ΟΙ 200 ΝΕΚΡΟΙ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

Μπαίνοντας στο μουσείο του Λούβρου, στην ελληνιστική πτέρυγα, θα αντικρίσεις το άγαλμα της Αφροδίτης  της Μήλου. Ένα από τα πιο σημαντικά έργα τέχνης, που η διεύθυνση του Μουσείου προβάλλει με ιδιαίτερο καμάρι, ένα έργο που δεν έχει με ακρίβεια προσδιοριστεί από ποιον καλλιτέχνη έχει φιλοτεχνηθεί.

Το άγαλμα βρέθηκε το 1820 στη κατεχόμενη από την Οθωμανική Αυτοκρατορία Μήλο (περισσότερα γι’ αυτό στην έκτη), σπασμένο σε έξι (άλλοι λένε περισσότερα) κομμάτια.

Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι το άγαλμα πουλήθηκε από τους Τούρκους (400 γρόσια για κάποιους, 1500 για κάποιους άλλους) στους Γάλλους. Οι Γάλλοι, για να το φυγαδεύσουν στο Παρίσι μετά την αγορά του, το φόρτωσαν σε ένα καράβι.

Όταν οι Έλληνες της Μήλου πληροφορηθήκαν ότι το άγαλμα θα έφευγε από το νησί, ξεσηκώθηκαν για να αποτρέψουν τη φυγή του, κι' αυτό, γιατί το θεωρούσαν μέρος του Πολιτισμού τους.

Τέτοια ήταν η αντίδραση που οι Γάλλοι πυροβόλησαν και σκότωσαν μερικούς Έλληνες.

Όταν τελικά το άγαλμα φορτώθηκε στο πλοίο, οδηγήθηκε πρώτα στον Πειραιά πριν ταξιδέψει για τη Γαλλία.

Κάποιοι από τους 'Έλληνες της Μήλου πήγαν στον Πειραιά για να σταματήσουν την αρπαγή του αγάλματος.

Όπως γράφει ο Έλληνας ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης : "Στον Πειραιά όταν μαθεύτηκε το γεγονός μαζεύτηκαν στην προκυμαία πάνω από χίλιοι άνθρωποι που προσπαθούσαν να ματαιώσουν την αρπαγή του αγάλματος".

Τέτοια ήταν η αντίδραση, που συγκρουστήκαν με το γαλλικό πλήρωμα του πλοίου και τα τουρκικά στρατεύματα. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό.

Πάνω από 200 Έλληνες πέσανε νεκροί και τελικά το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου φυγαδεύτηκε στη Γαλλία.

Αυτοί λοιπόν οι «αμόρφωτοι» Έλληνες ψαράδες και αγρότες δώσανε τη μάχη της αξιοπρέπειας δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους για να υπερασπιστούν το Πολιτισμό τους.

Μπορεί να μην ήταν μορφωμένοι, μπορεί να μην γνώριζαν από Τέχνη όμως ένιωθαν βαθειά μέσα τους ότι το άγαλμα αυτό ήταν μέρος της ιστορίας τους, μέρος της Πολιτιστικής τους παρακαταθήκης που τους είχαν αφήσει οι πρόγονοι τους.

Σήμερα στο μησί της Μήλου υπάρχει ένα πιστό αντίγραφο του αγάλματος που μπορείς να το δεις στην πιο κάτω φωτογραφία.

Η τεχνολογία του 21ου αιώνα ζωντανεύει τις παραστάσεις των αγγείων

      

      

      

Μουσεία λίγο αλλιώς

 Αν νομίζεις ότι τα μουσεία είναι λίγο βαρετά, δες τα πιο κάτω βίντεο. Στην Κουάλα Λουμπούρ (πρωτεύουσα της Μαλαισίας) και σε ένα νησί της Νότιας Κορέας.

      

      

      

      

Δες ενα ωραίο βιντεάκι που έφτιαξαν τα παιδιά του Ε1 για το Πολυτεχνείο!!!

Mickey Mouse - To ξεκίνημα

Ο Μίκυ Μάους οφείλει κατά κάποιο τρόπο την ύπαρξή του σε ένα… κουνέλι. Τα αδέρφια Disney εργάζονταν το 1927 στην Universal Pictures, όταν ο Walt δημιούργησε ένα καρτούν, το οποίο ονόμασε Oswald the Lucky Rabbit. Ο συμπαθέστατος κούνελος έγινε αμέσως hit στις ΗΠΑ και η Universal κυκλοφόρησε μια σειρά από κινούμενα σχέδια. Όταν ο Disney πήγε την επόμενη χρονιά για να διαπραγματευτεί ένα καινούργιο συμβόλαιο με την εταιρία, πίστευε ότι η Universal θα του έκανε όλα τα χατίρια λόγω ακριβώς της μεγάλης επιτυχίας του Oswald. Αντί για αυτό όμως, οι εργοδότες του απέλυσαν όλους τους βοηθούς του Walt και πρόσφεραν στον ίδιο μια νέα συμφωνία με μειωμένες αποδοχές.

      
Ο Disney αρνήθηκε και μαζί με τον Ub Iwerks, τον μοναδικό σχεδιαστή που του έμεινε πιστός, επέστρεψε στη δουλειά ψάχνοντας καινούργιες ιδέες. Με τη βοήθεια του Αμπ, άρχισαν σιγά σιγά να αλλάζουν τη φυσιογνωμία του Oswald, μετατρέποντας τελικά το κουνέλι σε ένα ποντίκι με το όνομα Μόρτιμερ. Η κάθετα αντίθετη γνώμη της κυρίας Λίλιαν Ντίσνεϊ, άλλαξε πολύ γρήγορα το Μόρτιμερ σε Μίκυ και έτσι γεννήθηκε το κορυφαίο δημιούργημα του Walt.

Οι πρώτες δυο ταινίες κινούμενων σχεδίων του Μίκυ δεν είχαν μεγάλη απήχηση, όμως η τρίτη, το «Steamboat Willie» έσπασε κυριολεκτικά τα ταμεία. Η πρεμιέρα έγινε στις 18 Νοεμβρίου του 1928 στο κινηματοθέατρο «Colony» της Νέας Υόρκης και ήταν το πρώτο καρτούν στην ιστορία με ήχο: συγχρονισμένη μουσική και ηχητικά εφέ.

      

Στο τέλος της χρονιάς ο Μίκυ είχε προλάβει να γίνει εθνικός ήρωας σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική και ο πανέξυπνος Walt δημιούργησε λίγο αργότερα το Mickey Mouse Club, ένα φαν κλαμπ για πιτσιρίκια, ενώ παράλληλα άρχισε να δουλεύει πάνω στο μάρκετινγκ, σχεδιάζοντας και κατασκευάζοντας διάφορα προϊόντα με σήμα κατατεθέν το διάσημο ποντίκι του. Το 1930 ο Μίκυ αναδείχθηκε ως ο δημοφιλέστερος πρωταγωνιστής κινουμένων σχεδίων και το 1934 – μόλις 6 χρόνια μετά το ντεμπούτο του – έσπασε ένα ακόμα ρεκόρ, λαμβάνοντας τα περισσότερα γράμματα θαυμαστών από οποιονδήποτε άλλο σταρ του Χόλυγουντ.

Disneyland

      ...Παρίσι

      

     ...στην Καλιφόρνια

      

Φυσική - Η ενέργεια αλλάζει συνεχώς μορφή

 

Κάνε κλικ στην εικόνα πιο κάτω

Kurt Vonnegut (1922 – 2007)

Αμερικάνός συγγραφέας. Μέχρι εδώ τίποτα πρωτότυπο. Δε ζει πια. 

Το 2006 όμως, η κυρία Lockwood, μια καθηγήτρια Αγγλικών στο Xavier High School, στις ΗΠΑ, ζήτησε από τους μαθητές της να γράψουν ένα γράμμα σε ένα διάσημο συγγραφέα, συζητώντας μαζί του για το έργο του και ζητώντας συμβουλές του. O μόνος συγγραφέας που απάντησε στους μαθητές ήταν ο  Kurt Vonnegut που βλέπεις στη φωτογραφία (σε νεότερη ηλικία) και η απάντησή του ήταν πραγματικά πρωτότυπη...

“Αγαπητό Xavier High School, κυρία Lockwood, και μαθητές Perin, McFeely, Batten, Maurer και Congiusta,

Σας ευχαριστώ για τις φιλικές επιστολές σας. Ξέρετε πώς να φτιάχνετε τη διάθεση ενός 84 χρονου, στα χρόνια του ηλιοβασιλέματός του. Δεν κάνω δημόσιες εμφανίσεις πια, γιατί τώρα δεν μοιάζω με τίποτα περισσότερο από ένα ιγκουάνα.

Αυτό που θέλω να σας πω εξάλλου, δεν θα πάρει πολύ. Εξασκήστε οποιαδήποτε τέχνη, τη μουσική, το τραγούδι, το χορό, την υποκριτική, το σχέδιο, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την ποίηση, την πεζογραφία, το δοκίμιο, το ρεπορτάζ. Δεν έχει σημασία αν θα το κάνετε καλά ή άσχημα, αρκεί να μην το κάνετε για τα χρήματα και τη φήμη, αλλά για την εμπειρία, για να μάθετε τι βρίσκεται μέσα σας, για να κάνετε την ψυχή σας να μεγαλώσει.

Σοβαρά! Εννοώ να αρχίσετε τώρα, να κάνετε τέχνη για το υπόλοιπο της ζωής σας. Σχεδιάστε μια αστεία ή μια ωραία εικόνα της κυρίας Lockwood, χορέψτε στο σπίτι μετά το σχολείο, τραγουδήστε στο μπάνιο σας ξανά και ξανά. Κάντε ένα πρόσωπο στον πουρέ σας. Προσποιηθείτε ότι είστε ο Κόμης Δράκουλας.

Λοιπόν σας αναθέτω μια εργασία και ελπίζω η δασκάλα σας να στενοχωρηθεί αν δεν την κάνετε. Γράψτε ένα ποίημα έξι στίχων για οτιδήποτε θέλετε, αρκεί οι στίχοι να είναι ρυθμικοί. Κάντε όσο πιο καλό μπορείτε. Αλλά μην πείτε σε κανέναν τι κάνετε. Μην το δείξετε και μην το απαγγείλετε σε κανέναν, ούτε καν στους φίλους σας ή τους γονείς σας ή την κυρία Lockwood. Εντάξει;

Σχίστε το σε πολλά και μικρά κομματάκια και πετάξτε το σε ένα σκουπιδοτενεκέ. Θα διαπιστώσετε ότι έχετε ήδη ανταμειφθεί ένδοξα για το ποίημά σας. Έχετε έτσι βιώσει, έχετε μάθει πολλά περισσότερα για το τι υπάρχει μέσα σας, και έχετε κάνει την ψυχή σας να μεγαλώσει. Ο Θεός να σας ευλογεί,

                                                                                                  "Kurt Vonnegut”

Ο μπαμπουίνος σταθμάρχης

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!!!

Ονομαζόταν Jack..

Δούλεψε σχεδον 9 χρόνια σαν σταθμάρχης στην Ν.Αφρική στο Κέιπ Τάουν. Τον είχε εκπαιδεύσει ένας παραπληγικός που έχασε τα πόδια του, ο James Wide για να τον βοηθά. Από το 1881 εώς το 1890 που πέθανε, δεν έκανε ούτε ένα λάθος!

Η ιστορία έχει ως εξής:

Ο σιδηροδρομικός james Edwin Wide είχε το παρατσούκλι Jumber γιατί μπορούσε να πηδάει με άνεση από το ένα τρένο στο άλλο, όταν αυτά κινούνταν. Κάποια φορά  όμως έχασε την ισορροπία του και πέφτοντας ακρωτηριάστηκε από ένα τρένο. Έτσι έμεινε με προσθετικά πόδια, ανάπηρος και απολύθηκε. 

Μετά από πολλές προσπάθειες έπεισε τους υπευθύνους της σιδηροδρομικής εταιρίας να τον επαναπροσλάβουν, αλλά αυτή τη φορά ως διαβιβαστή.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1880, ο Γουάιντ επισκέφτηκε την αγορά του Γιούτενχεΐγκ . Ενώ βρισκόταν εκεί, αντίκρισε ένα απίστευτο θέαμα: Ενα νεαρό μπαμπουίνο τσάκμα που σαν άλλο τσοπανόσκυλο, οδηγούσε ένα κοπάδι αγελάδων!

Ο James ξετρελάθηκε με τον μπαμπουίνο και ζήτησε να τον αγοράσει από τον ιδιοκτήτη του. Εκείνος ήταν απρόθυμος να πουλήσει το αγαπημένο του κατοικίδιο, καθώς το ζώο ήταν ιδιαίτερα έξυπνο αλλά και εξυπηρετικό. Τελικά, λυπήθηκε τον ανάπηρο, και του το πούλησε. Ο James τον ονόμασε Jack.

Ο ιδιοκτήτης είπε στον Γουάιντ ότι ο πίθηκος ήταν απίστευτα έξυπνος και εξαιρετικός εργάτης, αλλά μόνο αν... έπινε ένα ποτηράκι κονιάκ κάθε βράδυ. Αν αυτό δεν γινόταν, ο μπαμπουίνος ήταν νωθρός την επόμενη μέρα και αρνιόταν να κάνει το οτιδήποτε.

Ο Γουάιντ έμενε περίπου μισό μίλι μακριά από το σιδηροδρομικό σταθμό, και έτσι το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να εκπαιδεύσει τον Τζακ πως να σπρώχνει το μικρό του καροτσάκι κατά μήκος των ραγών. Ο μπαμπουίνος έσπρωχνε το καροτσάκι στον μικρό λόφο ενώ πηδούσε χαρωπά στο μικρό όχημα για τα πιο γρήγορα κατηφορικά τμήματα στο γυρισμό.

Ο πίθηκος έμαθε επίσης πώς να σηκώνει το καροτσάκι πάνω και έξω από τις ράγες και σύντομα βοηθούσε τον Τζέιμς με τις δουλειές του σπιτιού όπως το καθάρισμα των σκουπιδιών, το σκούπισμα και τη μεταφορά καυσόξυλων στο τζάκι.

Καθώς περνούσαν οι μήνες ο James έμαθε στον πίθηκο να χειρίζεται όλα τα κλειδιά και τις διασταυρώσεις στις ράγες. Ο Jack έγινε τουριστική ατραξιόν. Μια κυρία όμως διαμαρτυρήθηκε κι ο james απολύθηκε για δέυτερη φορά.

Ευτυχώς, η ιστορία δεν τελειώνει εκεί. Ο Γουάιντ κατάφερε τελικά να πείσει τους επιθεωρητές ότι μαζί, αυτός και ο Τζακ ήταν περισσότερο από ικανοί να κάνουν τη δουλειά τους σωστά.

Οι επιθεωρητές και η αντιπροσωπεία των σιδηροδρόμων, παρέμειναν δύσπιστοι, αλλά αποφάσισαν να τεστάρουν τον Τζακ με μια σειρά από αυστηρές δοκιμασίες. Δόθηκαν κρυφά οδηγίες σ΄ έναν οδηγό ατμομηχανής και όλοι οι συγκεντρώθηκαν για να  παρακολουθήσουν πώς θα τα πήγαινε.

Κάθε φορά που ο οδηγός χτυπούσε την κόρνα του τρένου, ο Τζακ πηδούσε άμεσα στη δράση και, χωρίς να σφάλλει, τραβούσε τον σωστό μοχλό. Όχι μόνο αυτό, αλλά κοιτούσε και προς κάθε κατεύθυνση για να ελέγξει ότι το σήμα είχε αλλάξει και το τρένο βρισκόταν στην σωστή γραμμή.

Ο Τζακ πέρασε το τεστ με μεγάλη επιτυχία και τόσο αυτός όσο και ο Γουάιντ επαναπροσλήφθηκαν πανηγυρικά. Όχι μόνο ο μπαμπουίνος έγινε επίσημα υπάλληλός γνωστός ως «Τζακ ο διαβιβαστής», αλλά έλαβε και μισθό 20 σεντς την ημέρα και κάθε εβδομάδα μισό μπουκάλι μπύρας. Μάλιστα του δώσαν και επίσημο αριθμό απασχόλησης.

Μετά από μια δεκαετία ο Jack πέθανε από φυματίωση. Είχε εργαστεί για εννέα χρόνια και δεν είχε κάνει ούτε ένα λάθος.

Βάλε υπότιτλους και δες το βίντεο πιο κάτω...

      

Μιας και μιλήσαμε για Πολυτεχνείο - Κωνσταντίνος Δασκαλάκης

Το Πολυτεχνείο δεν είναι μόνο δικτατορίες, βασανιστήρια και φασαρίες που άκουσες αυτές τις ημέρες. Είναι ένα σύνολο σχολών που βγάζουν σπουδαίους επιστήμονες. Ένας απ' αυτούς είναι κι αυτός που θα δεις πιο κάτω. Τον λένε Κωνσταντίνο Δασκαλάκη.

Γεννημένος στην Αθήνα με κρητικές ρίζες, ο 44χρονος (γεν. 29/04/1981) Κωνσταντίνος (Κωστής) Δασκαλάκης, είναι Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών του ΜΙΤ. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ. Έγινε ευρύτερα γνωστός όταν κατάφερε να λύσει το γρίφο του Τζων Φορμπς Νας που απασχολούσε τους επιστήμονες της πληροφορικής για 60 χρόνια. Για το λόγο αυτό, του απονεμήθηκε βραβείο από το διεθνή οργανισμό ΑCΜ Αssociation for Computing Μachinery το 2008.

      

Στη φωτογραφία με τον John Nash, τον γρίφο του οποίου κατάφερε να λύσει. Αυτό που πρέπει να κρατήσεις είναι ότι υποστηρίζει πως ό,τι κάνει,  θέλει να το κάνει τέλεια.

Στα αμερικάνικα πανεπιστήμια συνηθίζεται σε ένδειξη αναγνώρισης κάποιου που έχει κάνει κάτι σπουδαίο, οι υπόλοιποι καθηγητές του πανεπιστημίου να του χαρίζουν το ακριβό τους στυλό. Δες τη σκηνή από την ταινία "A beautiful mind" που πραγματεύεται τη ζωή του Νας. Στον ρόλο του Νας ο Ράσελ Κρόου που τον ξέρεις από την ταινία "Ο μονομάχος", που σκηνές της  είχαμε δει τότε που μιλούσαμε για τις ρωμαϊκές αρένες.

      

Ιστορία - Ο Ιουστινιανός μεταρρυθμίζει τη διοίκηση και τη νομοθεσία

 

Ιστορία - Ο Ιουστινιανός μεταρρυθμίζει τη διοίκηση και τη νομοθεσία

      

Ο στρατηγός Βελισάριος (κάνε το παζλ)

20Βελισάριος

National Geographic

 Στιγμιοτυπα απο ντοκιμαντερ με πιθηκακια