H 5η συμφωνία του Μπετόβεν άρχισε να γράφεται το 1803 και τελικά εκδόθηκε το 1809 μαζί με την 4η και την 6η συμφωνία του μουσουργού. Είναι η περίοδος των ναπολεόντιων πολέμων (του χρόνου περισσότερα γι' αυτά) και η εποχή που ο Μπετόβεν αρχίζει να έχει προβλήματα με την ακοή του. Εμείς στην Ελλάδα ακόμη αποτελούμε επαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η σύνθεσή της ξεκίνησε με παραγγελία του κόμη της Άνω Σιλεσίας Φραντς φον Όπερσντορφ. Έτσι γινόταν τότε. Οι μουσουργοί για να ζήσουν εκτελέσουν παραγγελίες εύπορων ανθρώπων ή του παλατιού. Έτσι γεννήθηκε αυτο που σήμερα λέμε "κλασσική μουσικη". Σε αφήνω να απολαύσεις το πιο κάτω βίντεο. Ακουστικά!!!
Η τεχνητή νοημοσύνη ρωτήθηκε για την εξέλιξη του Άγιου Βασίλη μέσα στα χρόνια και το αποτέλεσμα το βλέπεις στο βίντεο πιο κάτω. Βέβαια έφτασε να υποθέσει πως θα είναι ο Άγιος το 2200!!! Δεν νομίζω να σου αρέσει το αποτέλεσμα...
Και ποιός δεν ξέρει ότι το έλκηθρο του Αγίου Βασίλη το σέρνουν οι τάρανδοί του; Μικροί και μεγάλοι έχουν τραγουδήσει το “Ρούντολφ το ελαφάκι”, δηλαδή για την ακρίβεια το ταρανδάκι του Αγίου.
Τί ξέρουμε πραγματικά για τους τάρανδους των Χριστουγέννων;
Τα ονόματά τους αναφέρονται για πρώτη φορά στο ποίημα του Clement Moore “Επίσκεψη από τον Άγιο Νικόλαο”. Μη ξεχνάμε πως ο δικός μας Άγιος Βασίλης, είναι ο Άγιος Νικόλαος των δυτικοευρωπαίων.
Τα ζώα σχηματίζουν μια ομάδα ιπτάμενων τάρανδων, που τραβούν το έλκηθρο του Αγίου Βασίλη, ώστε να παραδώσει τα Χριστουγεννιάτικα δώρα σε όλο τον κόσμο.
Κάθε ένας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και ευθύνες.
Dasher (ο τολμηρός)
Το όνομα του Dasher περιγράφει το κύριο χαρακτηριστικό του. Είναι ο πιο τολμηρός από όλους, γρήγορος και γεμάτος ενέργεια. Είναι πάντα έτοιμος να τρέξει, να βγει μπροστά.
Dancer (η χορευταρού)
Είναι το νεαρότερο θηλυκό της ομάδας. Μια χαριτωμένη ταρανδίνα με δυνατά πόδια, που λατρεύει να χορεύει.
Prancer (ο χοροπηδηχτούλης)
Ο Prancer είναι ο νεαρότερος αρσενικός στην ομάδα. Του αρέσει να διασκεδάζει κι είναι γεμάτος ενέργεια.
Vixen (η στρίγγλα)
Η Vixen είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία θηλυκό και λίγο στρίγγλα. Οι άλλοι τάρανδοι βασίζονται σε αυτήν. Τους ενθαρρύνει να ταξιδέψουν ακόμα και στον πιο άσχημο καιρό. Η Vixen είναι έξυπνη με ισχυρή θέληση. Συνήθως βρίσκεται δίπλα στον Dancer.
Comet (ο κομήτης)
Ο Comet είναι από τους πιο γρήγορους τάρανδους, όπως λέει και το όνομά του. Τρέχει σα κομήτης. Μαζί με τον Cupid βοηθούν την ομάδα να πετά ακόμη και σε ισχυρούς ανέμους και κακές καιρικές συνθήκες.
Cupid (ο έρωτας)
Ο Cupid βρίσκεται πάντα μπροστά επειδή πετάει ευθεία σα βέλος. Είναι ο καλύτερος στο να κατευθύνει τους άλλους τάρανδους μαζί με τον Comet.
Donner ( η βροντή)
Ο Donner είναι ο πιο δυνατός από όλους. Το όνομα του σημαίνει “βροντή” στα γερμανικά. Ο Donner είναι ο παλαιότερος των ταράνδων. Πετάει δίπλα στο Blitzen.
Blitzen (η αστραπή)
Ο Blitzen είναι ο ταχύτερος τάρανδος στο έλκηθρο. Blitzen σημαίνει “αστραπή” στα γερμανικά. Είναι ο δεύτερος δυνατότερος τάρανδος.
Ρούντολφ
Ο Ρούντολφ είναι γνωστός για την κόκκινη φωτεινή μύτη του. Δεν είναι μέλος της κυρίας ομάδας. Προστίθεται μόνο όταν οι καιρικές συνθήκες είναι δύσκολες και έχει ομίχλη, για να φωτίζει με τη μύτη του. Η λαμπερή κόκκινη μύτη του, τον έκανε διάσημο μεταξύ των άλλων τάρανδων.
Η ιστορία του Ρούντολφ γράφτηκε αρχικά από τον Robert L. May για τα πολυκαταστήματα Montgomery Ward το 1939. Το βιβλίο δόθηκε στα παιδιά στο κατάστημα την εποχή των Χριστουγέννων.
Η ιστορία έχει ως εξής:
Όταν επισκέφθηκε ο Άγιος Βασίλης το σπίτι του Ρούντολφ, για να δώσει τα δώρα, είδε ότι η μύτη του μικρού τάρανδου λάμπει στο σκοτάδι. Η ομίχλη ήταν πολύ πυκνή και το έλκηθρο δε μπορούσε να ταξιδέψει. Τα δώρα δε θα έφταναν ποτέ στα παιδιά και τα Χριστούγεννα θα καταστρέφονταν. Έτσι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Ρούντολφ σα προβολέα για να τον οδηγήσει μέσα στη νύχτα. Ο ταρανδάκος στο τέλος επιστρέφει σαν ήρωας πίσω στο χωριό του, αφού έσωσε τα Χριστούγεννα!
Οι άνθρωποι για να διευκολύνονται αποφάσισαν να δημιουργήσουν ημερολόγια για να μετρούν την πορεία του χρόνου. Μπορεί ο χρόνος να είναι μετρήσιμο μέγεθος, αλλά δεν έχουν όλοι οι λαοί το ίδιο σημείο έναρξης αυτής της μέτρησης.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλά ημερολόγια που φανερώνουν τη σχετικότητα της μέτρησης του χρόνου. Η νέα χρόνια δεν θα είναι το 2026 για όλους..
Ταϊλάνδη έτος 2569
Οι Ταϊλανδοί μετρούν το χρόνο από τότε που ο Βούδας έφτασε σε νιρβάνα.
Αιθιοπία έτος 2019
Η Αιθιοπία βασίζει τη μέτρηση του χρόνου στο αλεξανδρινό ημερολόγιο, που έχει 13 μήνες αντί για 12 και η μέρα τους ξεκινάει με την ανατολή του ηλίου και όχι τα μεσάνυχτα.
Ισραήλ έτος 5586
Το εβραϊκό ημερολόγιο ξεκινά με την πρώτη νέα σελήνη το 3761 π.Χ.
Πακιστάν έτος 1447
Η μέτρηση του χρόνου ξεκινά από την Εγίρα, την υποχρεωτική μετακίνηση του προφήτη Μωάμεθ από τη Μέκκα στη Μεδίνα.
Ιράν έτος 1404
Το περσικό ημερολόγιο είναι κοινό σε Ιράν και Αφγανιστάν. Πρόκειται για ένα ηλιακό ημερολόγιο όπου αρχή του έτους θεωρείται η εαρινή ισημερία. Η χρονολόγηση αρχίζει επίσης από τη Εγίρα, όπως στο ισλαμικό, αλλά οι μήνες παραμένουν στις ίδιες εποχές.
Ινδία έτος 1947
Το ημερολόγιο των Ινδών ξεκινά από την έναρξη της εποχής Saka, δηλαδή την εαρινή ισημερία του 79 μ.Χ.
Ιαπωνία έτος 38
Η παραδοσιακή χρονολόγηση ξεκινά με την ενθρόνηση του κάθε αυτοκράτορα, οπότε από το 1989 έχει ξεκινήσει η εποχή του Ακιχίτο και αυτό θα είναι το 30ο έτος της.
Κίνα έτος 4724
Το κινέζικο ημερολόγιο βασίζεται σε ένα σεληνιακό ημερολόγιο, όπως και σε άλλες ασιατικές χώρες όπως η Καμπότζη, το Βιετνάμ και η Μογγολία. Αναπτύχθηκε από τον πρώτο αυτοκράτορα Χουανγκ Ντι, όταν εκείνος ανέβηκε στο θρόνο το 2637 π.Χ. Βασίζεται στους αστρονομικούς κύκλους του Δία, ο οποίος μέσα σε 60 χρόνια πραγματοποιεί 5 κύκλους γύρω από τον Ήλιο.
Βόρεια Κορέα έτος 114
Εδώ και 20 χρόνια οι βορειοκορεάτες μετρούν το χρόνο με βάση το ημερολόγιο Juche. H χρονολόγηση ξεκινάει από το 1912, έτος γεννήσεως του Κιμ Ιλ-Σονγκ, του ιδρυτή του κράτους και παππού του σημερινού ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν.
O διευθυντής της ορχήστρας Γιόχαν Στράους, Αντρέ Ριέ έδωσε πριν λίγες ημέρες την ετήσια παράστασή του στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας. Ένα από τα κομμάτια της παράσταση που εντυπωσίασαν ήταν τα ελληνικά κάλαντα που έπαιξε η ορχήστρα και ερμήνευσε η Ελληνίδα σοπράνο Χριστίνα Πέτρου.
Στην εντυπωσιακή παράσταση που έγινε στο Μάαστριχτ η Χριστίνα Πέτρου ερμήνευσε τα κάλαντα μαζί με 400 μουσικούς πνευστών, αλλά και τους Χάρη Λάουρισεν και Πάνο Δημάκη οι οποίοι την συνόδευσαν με τα μπουζούκια τους.
Αρκούσε αυτό το έργο για να αποδοθεί στον κορυφαίο Έλληνα καλλιτέχνη ο τίτλος «ο ζωγράφος των Χριστουγέννων». Το έργο αυτό θεωρείται ως η κορυφαία στιγμή στην ηθογραφική ζωγραφική της Ελλάδας. Είναι προφανές ότι ξεπερνά την απλή απεικόνιση ενός εθίμου, έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις για τους συμβολισμούς του.Ενδιαφέρουσα η ανάλυση της επιμελήτριας της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαριλένας Κασιμάτη: "Τα ποιητικότατα Κάλαντα διαφεύγουν με την εσωτερικότητα και την επινόηση του χρόνου στην ελληνικότατη ηθογραφική αυτή σκηνή, από κάθε κοινοτοπία. Τα σύμβολα που εισάγει, χωρίς τυμπανοκρουσίες -το μαρμάρινο θωράκιο της Νίκης, που δένει το σανδάλι της, αλλά ειρωνικά σχεδόν, βαλμένο δίπλα σε μια χορταρένια σκούπα, το γυάλινο ποτήρι με το νερό, που παραπέμπει στην κάθαρση που έρχεται από τα Ελληνόπουλα, που δεν εμφανίζονται ως γραφικά δείγματα μιας γνωστής τυπολογίας φορεσιών, το ξερό, άνυδρο δέντρο που δηλώνει την υφέρπουσα φτώχεια στο πρόσωπο της σκοτεινής μορφής, που μόλις φαίνεται πίσω από τον τοίχο".
Ο Νικηφόρος Λύτρας γεννήθηκε το 1832 στο χωριό Πύργος της Τήνου και από παιδί αγάπησε την τέχνη αφού ο πατέρας του ήταν μαρμαρογλύπτης. Το 1850 κατόρθωσε να μπει στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα όπου και φοίτησε για έξι χρόνια κατορθώνοντας αμέσως να ξεχωρίσει και να συγκεντρώσει διακρίσεις. Με την αποφοίτησή του το 1860 αναχωρεί για Μόναχο με μία κρατική υποτροφία από την Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών, το κέντρο της ευρωπαϊκής καλλιτεχνικής ζωής εκείνη την εποχή. Το 1865 επιστρέφει στην Αθήνα και διορίζεται καθηγητής στην έδρα της Ανώτατης Ζωγραφικής της Σχολής Καλών τεχνών του Πολυτεχνείου, όπου θα διδάξει για 38 ολόκληρα χρόνια έως και την χρονιά του θανάτου του το 1904.
Ο Νικηφόρος Λύτρας άσκησε καθοριστική επιρροή στην ελληνική ζωγραφική. Περισσότεροι από μία γενιά ζωγράφοι πέρασαν από το εργαστήριό του. Ο Πανταζής, ο Λεμπέσης, ο Αλταμούρας, ο Ιακωβίδης, ο Βώκος, ο Ροϊλός, ο Γερανιώτης, ο Μαθιώπουλος, ο Οθωναίος, ο Βικάτος, ο Αργυρός, και αμέτρητοι άλλοι. Ακόμα και ο Μπουζιάνης πιθανολογείται πως για μία περίοδο μαθήτευσε κοντά στον μεγάλο δάσκαλο της ελληνικής ζωγραφικής. Ήταν ο πρώτος που παρουσίασε έργα εμπνευσμένα από την ζωή και τα έθιμα του τόπου με ιδιαίτερη ειλικρίνεια, ευαισθησία και απλότητα. Εξελίχθηκε από νωρίς σε επίσημος προσωπογράφος της υψηλής κοινωνίας της Αθήνας, φιλοτεχνώντας ολόσωμα μνημειακά πορτρέτα μελών των οικογενειών Σερπιέρη, Καυτατζόγλου, διευθυντών της Εθνικής Τράπεζας και άλλων επιφανών Αθηναίων, έργα που συγκαταλέγονται στα πιο σημαντικά δείγματα της ελληνικής ζωγραφικής του 19ου αιώνα. Εκπροσώπησε της Ελλάδα, μαζί με τους διάσημους συναδέλφους του, στις Παγκόσμιες Εκθέσεις του Παρισιού του 1855, 1867, 1878 και της Βιέννης του 1873, ενώ παρασημοφορήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος το 1903.
Ο συγκεκριμένος πίνακας είναι του (Peter Paul) Rubens, Φλαμανδού ζωγράφου, από το μακρινό 1609 και ονομάζεται "το προσκύνημα των μάγων". Αν θέλεις να δεις και άλλους τέτοιους πίνακες κάνε κλικ στην εικόνα.
Πίσω από τα πιο διάσημα χριστουγεννιάτικα τραγούδια υπάρχει και μία ιστορία που αν μη τι άλλο έχει πολύ ενδιαφέρον.
Jingle Bells
Το Jingle Bells δεν είναι μόνο πασίγνωστο, αλλά και το πιο παλιό που έχει γραφτεί ποτέ. Γραμμένο στο Μέντφορντ της Μασαχουσέτης το 1850 από τον Τζέιμς Πίερποντ ήταν στην πραγματικότητα ένα χειμωνιάτικο τραγούδι και όχι χριστουγεννιάτικο και είχε τίτλο «One horse open sleigh».
Ο Πίερποντ έγραψε τους στίχους του τραγουδιού εμπνεόμενος από ανοιχτές ιπποδρομίες στο Σάλεμ και τους δρόμους μεταξύ των πλατειών Μέντφορντ και Μάλντεν.
Τη μουσική για το κομμάτι συνέθεσε ο Όλιβερ Ντίτσον το 1857 σε ένα οικοτροφείο, το οποίο διέθετε εκείνη την εποχή το μοναδικό πιάνο στην πόλη.
Αφού δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1857 για πολλά χρόνια δεν είχε τραβήξει την προσοχή.
Ο Πίερποντ πέθανε το 1893, πέντε χρόνια πριν την πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού, που τελικά πήρε τον τίτλο Jingle Bells και έμεινε αναλλοίωτο σχεδόν 160 χρόνια μετά. Σίγουρα, ο δημιουργός του θα ήταν πολύ περήφανος.
Silent Night Ο θρύλος πίσω από την «Άγια Νύχτα» - όπως έχει αποδοθεί στα ελληνικά - θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως ένα θαύμα των Χριστουγέννων.
Η ιστορία αναφέρεται στον πατέρα Γιόζεφ Μορ στο Όμπερντορφ της Αυστρίας, ένα τιρολέζικο χωριό κοντά στο Σάλτσμπουργκ, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να έχει μουσική στην λειτουργία της παραμονής των Χριστουγέννων, παρά το γεγονός ότι το εκκλησιαστικό όργανο είχε σπάσει. Έτσι, έγραψε ένα ποίημα και ζήτησε από τον φίλο του, Φραντς Γκρούμπερ να συνθέσει μία μελωδία, χωρίς να απαιτείται μουσικό όργανο.
Η αλήθεια ωστόσο είναι λίγο λιγότερο δραματική.
Το 1816 ο καθολικός ιερέας έγραψε το ποίημα «Stille Nacht! Heilige Nacht!» ενώ είχε μεταβεί σε προσκύνημα στην εκκλησία του Mariapfarr, της Αυστρίας. Όταν πήγε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου δύο χρόνια αργότερα, ζήτησε από τον Γκρούμπερ να τον βοηθήσει να γράψει μουσική. Το τραγούδι παρουσίασαν οι δύο τους με συνοδεία χορωδίας την παραμονή των Χριστουγέννων του 1818.
Το «Silent Night» μεταφράστηκε στα αγγλικά 40 και πλέον χρόνια μετά από τον επίσκοπο Τζον Φρίμαν Γιανγκ. Το τραγούδι μεταφράστηκε συνολικά σε 142 γλώσσες.
Ρούντολφ το ελαφάκι Ήταν καλοκαίρι - ναι καλοκαίρι - του 1939, όταν ο κολοσσός Montgomery Ward ήθελε να κάνει ένα άλμα στην χριστουγεννιάτικη εποχή και άρχισε να κατεβάζει ιδέες για το χριστουγεννιάτικο βιβλίο του που θα μοιραζόταν σε παιδιά στο πλαίσιο της εορταστικής περιόδου.
Η αποστολή ανατέθηκε στον κειμενογράφο της εταιρείας, Ρόμπερτ Μέι, στον οποίο είπαν ότι θέλουν να φτιάξει μία χριστουγεννιάτικη ιστορία για ένα ζώο. Εκείνο το διάστημα, ωστόσο, ήταν μία περίοδος δοκιμασίας για τον Μέι, καθώς είχε διαγνωστεί η σύζυγός του με καρκίνο και η οικογένεια είχε χρέη, λόγω του τεράστιου κόστους των φαρμάκων.
Δυστυχώς, η γυναίκα πέθανε τον Ιούλιο του 1939 αφήνοντας τον Μέι να μεγαλώσει μόνος την τετράχρονη κόρη τους, Μπάρμπαρα. Το αφεντικό του Μέι στο Montgomery Ward προσφέρθηκε να αναθέσει την αποστολή σε άλλον, όμως εκείνος αρνήθηκε.
Γράφοντας τον Ρούντολφ τού αποσπούσε την προσοχή από τη δύσκολη κατάσταση που προσπαθούσε να διαχειριστεί. Αποφάσισε λοιπόν να γράψει μία ιστορία για ένα ελάφι, όχι μόνο για το γεγονός ότι ταίριαζε με την εορταστική εποχή, αλλά και γιατί η κόρη του λάτρευε να τα βλέπει στο ζωολογικό κήπο
Η ιστορία του Ρούντολφ βασίστηκε και πολύ στις εμπειρίες του ίδιου του Μέι από την παιδική του ηλικία και τα πειράγματα που δεχόταν επειδή ήταν κοντός. Τελείωσε την ιστορία του τον Αύγουστο του 1939, ένα βιβλίο 32 σελίδων που αφορούσε τα παιδιά που επισκέπτονταν τα 620 καταστήματα του Montgomery Ward τα Χριστούγεννα.
Κυκλοφόρησαν συνολικά 2,4 εκατομμύρια αντίγραφα. Οι κριτικές ήταν διθυραμβικές και η εταιρεία σχεδίαζε να διανείμει κι άλλα, ωστόσο δεν το κατάφερε λόγω της έλλειψης σε χαρτί που είχε προκαλέσει ο πόλεμος. Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου διένειμαν ακόμη 3,6 εκατομμύρια δωρεάν αντίτυπα σε παιδιά. Αν και το βιβλίο ήταν εξαιρετικό, η Montgomery Ward δεν το «έβλεπε» ως πηγή εσόδων και έτσι τον Μάιο του 1947 αποφάσισε να υπογράψει τα δικαιώματα.
Δύο χρόνια αργότερα ο κουνιάδος του Μέι, ο μουσικός Τζόνι Μαρκς, έντυσε μουσικά τον Ρούντολφ. Ο Bing Crosby επιστρατεύτηκε για την ερμηνεία του. Το 1964 ο Ρούντολφ το Ελαφάκι συστήθηκε με τη μουσική που όλοι γνωρίζουμε σήμερα και θεωρείται ένα σύμβολο της χριστουγεννιάτικης περιόδου.
Santa Claus Is Coming To Town
«Σε βλέπει όταν κοιμάσαι, σε βλέπει όταν ξυπνάς, γνωρίζει αν ήσουν καλός ή κακός...». Αυτοί οι στίχοι έγιναν το σημείο αναφοράς του τραγουδιού. Γραμμένο το 1932 από τους Haven Gillespie και J. Fred Coots δεν είχε τύχει ιδιαίτερα θερμής υποδοχής, καθώς τρόμαζε αρκετά παιδιά, κάτι όχι και τόσο εμπορικό για την εποχή.
Ο Coots εργαζόταν για το ραδιοφωνικό σόου του Eddie Cantor και προσπαθούσε να πείσει τον Eddie να το τραγουδήσει. Εκείνος δεν το δεχόταν, όμως τελικά πείστηκε από τη σύζυγό του Άιντα, η οποία του είπε: «Κάνε μία προσπάθεια. Μήπως θα πονέσει;».
Το τραγούδι έγινε αμέσως επιτυχία και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι των Χριστουγέννων, αλλά και πολύ αγαπημένο για πολλούς.
Να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Μία είναι η ιδέα, ο Παναθηναϊκός!!! Όλες οι άλλες είναι ομάδες...
Θα σου πω λοιπόν για κάποια απ' τις ομάδες...
Χθες το βραδυ η ΑΕΚ, ως τα μεσα του β'ημιχρονου, έχανε μεσα στη Νεα Φιλαδέλφεια απο την αντίπαλο της με 0-2. Στα μεσα του β' ημιχρονου μειωσε σε 1-2, και 5 λεπτα μετα το πέρας της κανονικης διάρκειας του αγωνα, στο 90+5' των καθυστερήσεων, ισοφάρισε σε 2-2. Στο 90+12', κερδισε πέναλτι και ετσι νίκησε τελικα με 3-2! Επική ανατροπή!!!
Στον πρωταθλητισμό, αυτο το πνεύμα του πολεμιστή ειναι το πιο σπουδαίο προσόν.
Είτε μιλάμε για ατομικά αθλήματα είτε για ομαδικά, η καρδιά του πολεμιστή ειναι σπουδαίο γνώρισμα και μπορεί να αποδειχθεί σημαντικότερο από όλα τα όπλα: την ισχύ, το ταλέντο, την τύχη, την εμπειρία, την δύναμη, την εύνοια ή την αδικία, και όποια αλλα χαρακτηριστικά διακρίνουν τον αθλητή ή την ομάδα που εχεις απέναντί σου ή τις συνθηκες μέσα στις οποίες βρίσκεσαι και προσπαθείς.
Αυτή λοιπόν η επιμονή των παικτών της ΑΕΚ να αντέξουν και να μην εγκαταλειψουν οταν οι συνθήκες τους τραυματίζαν και τους πονούσαν, μου θύμισε την ιστορια με πρωταγωνιστή εναν απο τους πιο σπουδαίους samurai της φεουδαρχικης εποχής της Ιαπωνίας, του Miyamoto Musashi.
Κάποια περίοδο εκπαίδευε τους νέους samurai.
H φήμη του ως τρομερού πολεμιστή και "μαέστρου" στην χρήση του katana, ενέπνεε σεβασμό στους εκκολαπτόμενους samurai οι οποίοι τον παρακολουθουσαν με απόλυτη προσήλωση.
Κάποια στιγμη, ο Musashi ρωτησε τους νεαρούς μαθητές του:
"Ποιο πιστεύετε οτι ειναι το κρίσιμο και πιο βασικό προσόν ενός πολεμιστή;"
Τότε αυτοί άρχισαν 'ενας-ένας να απαντούν:
"Να είναι άφοβος"
"Να έχει εξασκηθεί πολύ καλά"
"Να γνωρίζει τον εχθρό του"
"Να είναι έξυπνος"
Όταν τελικα είπαν όλοι αυτό που πίστευαν, πήρε ξανά τον λόγο ο Musashi:
"Όσα είπατε είναι πράγματι σημαντικά. Και όλα, είναι γνωρίσματα που πρέπει να τα έχει ο πολεμιστής.
Όμως τίποτα απο αυτά, δεν είναι το πιο κρίσιμο και βασικό.
Εκείνο που έχει την μεγαλύτερη σημασία για έναν πολεμιστή, ειναι αυτό: να αντέχει τον πονο. Τον κάθε πόνο.!!!"
Σκέψου τι εννοούσε και θα μου το πεις τη Δευτέρα!!!
Όλα αρχίζουν το 1897, όταν η 8χρονη Βιρτζίνια ρώτησε τον πατέρα της Δρ. Φίλιπ Ο’Χάνλον, αν υπάρχει ο Άι Βασίλης. Αυτός, της συνέστησε να απευθυνθεί στη New York Sun, επιφανή εφημερίδα της εποχής, λέγοντάς της πως «αν το δεις γραμμένο στη Sun, έτσι θα είναι». To γράμμα της Βιρτζίνια, έδωσε την ευκαιρία στον συντάκτη της εφημερίδας Φράνσις Τσέρτς, να γράψει το πιο αναδημοσιευμένο άρθρο στην αγγλική γλώσσα και μία από τις πιο ξεχωριστές αναφορές στον αγαπημένο Άγιο των παιδιών. Το γράμμα της Βιρτζίνια αλλά και η απάντησή του μέσα από το εισαγωγικό σημείωμα της Sun έμελλε να γίνουν ύμνος στην ξεγνοιασιά και την παιδικότητα που αποπνέουν τα Χριστούγεννα αλλά και να σημαδέψει την ιστορία της εφημερίδας, αφού αναδημοσιεύονταν κάθε χρόνο από τότε και μέχρι το 1949, οπότε και η εφημερίδα έπαψε να εκδίδεται.
Το γράμμα της μικρής Βιρτζίνια
Αγαπητέ εκδότη,
το αυθεντικό γράμμα
Είμαι 8 χρόνων. Κάποιοι από τους μικρούς μου φίλους, λένε πως δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Ο μπαμπάς μου λέει «αν το βλέπεις στη Sun, τότε έτσι θα είναι». Παρακαλώ, πείτε μου την αλήθεια, υπάρχει ο Άγιος Βασίλης;»
Βιρτζίνια Ο’Χάνλον
και η απάντηση από την εφημερίδα
Ξέρω ότι εδώ και πολύ καιρό το αναρωτιέσαι, αλλά ήθελα η απάντησή μου να είναι πολύ προσεκτική κι έπρεπε να σκεφτώ καλά τι θα σου πω.
Η απάντηση είναι όχι. Δεν υπάρχει ο Άι Βασίλης.
Είμαι όμως το άτομο που γεμίζει την κάλτσα σου με δώρα. Επίσης διαλέγω και τυλίγω τα πακέτα που βρίσκεις κάτω από το δέντρο, με τον ίδιο τρόπο που η μαμά μου το έκανε για μένα, όπως και η δική της μαμά για εκείνη (και ναι, βοηθάει κι ο μπαμπάς).
Φαντάζομαι πως κάποια μέρα θα το κάνεις κι εσύ για τα παιδιά σου και ξέρω ότι θα σου αρέσει να τα βλέπεις να τρέχουν προς το χριστουγεννιάτικο δέντρο το πρωί των Χριστουγέννων. Θα σου αρέσει να τα βλέπεις να κάθονται μπροστά στο δέντρο και τα προσωπάκια τους να φωτίζονται από τα λαμπιόνια του.
Όμως αυτό δεν θα σε κάνει Άι Βασίλη! Ο Άγιος Βασίλης είναι κάτι μεγαλύτερο και αυτό που κάνει διαρκεί περισσότερο από τη ζωή του καθενός μας. Είναι κάτι πολύ απλό αλλά και πολύ σημαντικό. Μαθαίνει στα παιδιά πώς να πιστεύουν σε κάτι που δεν έχουν ποτέ δει ή αγγίξει.
Είναι πολύ σπουδαία και σημαντική δουλειά αυτή. Στην πορεία της ζωής σου θα χρειαστείς αυτή την ικανότητα να πιστεύεις: στον εαυτό σου, στους φίλους σου, στα ταλέντα σου και στην οικογένειά σου. Επίσης, θα χρειαστεί να πιστέψεις σε πράγματα που δεν μπορείς να μετρήσεις ή να κρατήσεις στα χέρια σου. Μιλάω για την αγάπη, αυτή τη σπουδαία δύναμη που θα φωτίσει μέσα σου τη ζωή, ακόμα και στις πιο σκοτεινές και κρύες στιγμές.
Ο Άι Βασίλης είναι ένας δάσκαλος κι εγώ υπήρξα μαθήτριά του και τώρα ξέρεις το μυστικό για το πώς κατεβαίνει μέσα από όλες αυτές τις καμινάδες την παραμονή των Χριστουγέννων: τον βοηθάνε όλοι οι άνθρωποι που γέμισαν την καρδιά τους με χαρά χάρη σ’ εκείνον.
Με τις καρδιές γεμάτες, άνθρωποι σαν τον μπαμπά σου κι εμένα, αναλαμβάνουμε με τη σειρά μας να βοηθήσουμε τον Άι Βασίλη να κάνει μια δουλειά που διαφορετικά θα ήταν αδύνατο να έρθει εις πέρας.
Έτσι λοιπόν, όχι, δεν είμαι ο Άι Βασίλης. Ο Άι Βασίλης είναι αγάπη και μαγεία και ελπίδα και ευτυχία. Ανήκω στην ομάδα του και πλέον ανήκεις κι εσύ.
Απάντηση της Martha Brockenbrough στο γράμμα της κόρης της στον Άγιο Βασίλη με το μοναδικό ερώτημα : "Είσαι ο πραγματικός Αι Βασίλης;"
Παρατηρώ ότι μόνο ο Ερμής φαίνεται στενοχωρημένος που λείπω. Μπράβο Ερμή καμάρι μου!!! Οι υπόλοιπες και οι υπόλοιποι είστε μές στην καλή χαρά. Ειδικά του Γιαννάκη, θα του σπάσω το κεφαλάκι να μάθει να είναι χαρούμενος😇😇😇
Οι επιβάτες μιας αεροπορικής εταιρείας του Καναδά δεν μπορούσαν να φανταστούν τι έκπληξη θα τους περίμενε όταν απαντούσαν σε έναν Αι - Βασίλη στο video wall του αεροδρομίου στην ερώτηση "τι δώρο θα θέλατε για τα Χριστούγεννα". Όταν έφτασαν στον προορισμό τους...
Ο Αι Βασίλης φοράει ρούχα στα χρώματα της εταιρείας γι' αυτό δεν είναι ο κόκκινος που έχεις συνηθίσει. Και μια και λέμε για εκπλήξεις δες πιο κάτω τι έγινε σε ένα σούπερ μάρκετ. Μην ξεχάσεις να ανοίξεις τα ηχεία.