Η Ιστορία είναι ζωντανή και δεν σταματάει ποτέ...

Οι πρόγονοι της Ελεάννας ήρθαν σαν πρόσφυγες από μια περιοχή που λέγεται Καππαδοκία και βρίσκεται στη σημερινή Τουρκία, όπως βλέπεις στον χάρτη. Το χωριό λεγόταν Τσουχούρι και σήμερα έχει τουρκικό όνομα.

Μετά την μικρασιατική καταστροφή - θα μάθεις γι' αυτό στη φετινή ιστορία -  έγινε ανταλλαγή πληθυσμών και Έλληνες ορθόδοξοι της Καππαδοκίας ήρθαν στην Ελλάδα. Ένας προπάππους της Ελεάννας πήρε μαζί του αυτά τα δύο βιβλία που βλέπεις στις εικόνες.

Το ένα χρονολογείται από το 1901 και το άλλο από το 1835 και μιλούν για την Παλαιά Διαθήκη, τα Ευαγγέλια και για βίους κάποιων αγίων. Το παράξενο μ' αυτά είναι ότι είναι γραμμένα στην τουρκική γλώσσα, αλλά με ελληνικούς χαρακτήρες. Κι αυτό γιατί κρυβόντουσαν από τους Τούρκους που ήταν μουσουλμάνοι και πολύ βίαιοι!!!

Σήμερα κοσμούν τη βιβλιοθήκη της Ελεάννας και θυμίζουν στην οικογένεια την καταγωγή της. 

Η οικογένεια του Παναγιώτη, επίσης, έχει τη δική της ιστορία που είναι ζωντανή και τη θυμάται ο παππούς του.

Ένας προπροπροπάππους του Παναγιώτη φρόντιζε τις γυναίκες του Αλή Πασά στην Τουρκοκρατία. 

Στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο ένας άλλος προπάππους του πολέμησε στην Ανδριανούπολη εναντίον των Τούρκων.

Αλλά και αργότερα, πριν τη γερμανική κατοχή η οικογένεια ζούσε σ' ένα χωριό της Κόνιτσας, που το λένε Πάδες. Ο προπάππους του πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση κατά των Γερμανών και είχε ένα συνεργείο κοντά στο Αλμυρό, που μετέτρεπε τις αμυντικές χειροβομβίδες σε επιθετικές. 

Σίγουρα αν ρωτήσεις τους δικούς σου θα έχουν να διηγηθούν μια ιστορία από τους προγόνους σου. Μην ξαναδιαμαρτυρηθείς λοιπόν γιατί μαθαίνεις Ιστορία. Είναι μέσα στο αίμα σου και την κουβαλάς...