Έγινε ένα μεγάλο δυστύχημα στα Τέμπη. Εκεί που πέρυσι, που πηγαίναμε Θεσσαλονίκη, μου ζητούσες να σου δείξω την τοποθεσία. Κάποιοι άνθρωποι τραυματίστηκαν και κάποιοι άλλοι έφυγαν από τη ζωή. Ανάμεσα στους τραυματίες ήταν και ο Γεράσιμος, που αγωνίζεται να επανέλθει δύο χρόνια τώρα, μαθητής μου παλιός και γιος πολύ καλής φίλης. Δεν μπορώ να σου πω αν ήταν τυχερός ή άτυχος. Μου είναι πολύ δύσκολο.
Αυτό το δυστύχημα στενοχώρησε πολύ κόσμο. Τώρα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι πήγε στραβά, ώστε να μη γίνει κάτι παρόμοιο. Θέλουμε να βρούμε ποιοι έκαναν λάθη και να διορθωθούν οι κανόνες για να είναι τα τρένα ασφαλή.
Σήμερα θα δεις πορείες και απεργίες. Είναι τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι ζητούν δικαιοσύνη. Μαζεύονται για να διαμαρτυρηθούν. Δεν είναι θυμωμένοι χωρίς λόγο. Θέλουν να φωνάξουν δυνατά ότι αυτό που έγινε δεν είναι σωστό και ότι πρέπει ν’ αλλάξουν οι κανόνες για να είναι όλοι ασφαλείς.
Είναι σαν να παίζεις ποδόσφαιρο κι αυτός που έχει την μπάλα σε αδικεί. Αν διαμαρτυρηθείς μόνος/η σου, δεν θα γίνεις και πολύ πιστευτός/η. Μπορεί να σε αγνοήσουν. Αν όμως, σε υποστηρίξουν και τα άλλα παιδιά και απαιτήσουν δικαιοσύνη στο παιχνίδι, τότε αυτός που σε αδίκησε, την επόμενη φορά θα το σκεφτεί πολύ να γίνει άδικος ή προσβλητικός.
Έτσι και στις πορείες, οι άνθρωποι ζητούν δικαιοσύνη όλοι μαζί. Από ποιον τη ζητούν; Μα από τα δικαστήρια και τις κυβερνήσεις. Νομίζω το ξέρεις αυτό από την Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που χάνουμε συνανθρώπους μας. Πριν μερικά χρόνια έγινε μια μεγάλη πυρκαγιά στην Αττική και πάρα πολλοί άνθρωποι έφυγαν απ' τη ζωή επίσης. Μάθαμε από τα λάθη μας και βάλαμε σε εφαρμογή το 112, που το ξέρεις πολύ καλά, και δεν ξαναθρηνήσαμε θύματα από δασικές πυρκαγιές!!!
Όσο πιο ενωμένοι είμαστε κι όσο πιο σοβαρά συζητάμε μεταξύ μας τόσο πιο καλές λύσεις θα βρίσκουμε. Γι’ αυτό και πας σχολείο. Για να μάθεις να χειρίζεσαι τις δύσκολες καταστάσεις με επιτυχία και φυσικά, για να βλέπεις εμένα...😎😎😎😎
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου