ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!!!
Ονομαζόταν Jack..
Δούλεψε σχεδον 9 χρόνια σαν σταθμάρχης στην Ν.Αφρική στο Κέιπ Τάουν. Τον είχε εκπαιδεύσει ένας παραπληγικός που έχασε τα πόδια του, ο James Wide για να τον βοηθά. Από το 1881 εώς το 1890 που πέθανε, δεν έκανε ούτε ένα λάθος!
Ο σιδηροδρομικός james Edwin Wide είχε το παρατσούκλι Jumber γιατί μπορούσε να πηδάει με άνεση από το ένα τρένο στο άλλο, όταν αυτά κινούνταν. Κάποια φορά όμως έχασε την ισορροπία του και πέφτοντας ακρωτηριάστηκε από ένα τρένο. Έτσι έμεινε με προσθετικά πόδια, ανάπηρος και απολύθηκε.
Μετά από πολλές προσπάθειες έπεισε τους υπευθύνους της σιδηροδρομικής εταιρίας να τον επαναπροσλάβουν, αλλά αυτή τη φορά ως διαβιβαστή.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1880, ο Γουάιντ επισκέφτηκε την αγορά του Γιούτενχεΐγκ . Ενώ βρισκόταν εκεί, αντίκρισε ένα απίστευτο θέαμα: Ενα νεαρό μπαμπουίνο τσάκμα που σαν άλλο τσοπανόσκυλο, οδηγούσε ένα κοπάδι αγελάδων!
Ο James ξετρελάθηκε με τον μπαμπουίνο και ζήτησε να τον αγοράσει από τον ιδιοκτήτη του. Εκείνος ήταν απρόθυμος να πουλήσει το αγαπημένο του κατοικίδιο, καθώς το ζώο ήταν ιδιαίτερα έξυπνο αλλά και εξυπηρετικό. Τελικά, λυπήθηκε τον ανάπηρο, και του το πούλησε. Ο James τον ονόμασε Jack.
Ο ιδιοκτήτης είπε στον Γουάιντ ότι ο πίθηκος ήταν απίστευτα έξυπνος και εξαιρετικός εργάτης, αλλά μόνο αν... έπινε ένα ποτηράκι κονιάκ κάθε βράδυ. Αν αυτό δεν γινόταν, ο μπαμπουίνος ήταν νωθρός την επόμενη μέρα και αρνιόταν να κάνει το οτιδήποτε.
Ο Γουάιντ έμενε περίπου μισό μίλι μακριά από το σιδηροδρομικό σταθμό, και έτσι το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να εκπαιδεύσει τον Τζακ πως να σπρώχνει το μικρό του καροτσάκι κατά μήκος των ραγών. Ο μπαμπουίνος έσπρωχνε το καροτσάκι στον μικρό λόφο ενώ πηδούσε χαρωπά στο μικρό όχημα για τα πιο γρήγορα κατηφορικά τμήματα στο γυρισμό.
Ο πίθηκος έμαθε επίσης πώς να σηκώνει το καροτσάκι πάνω και έξω από τις ράγες και σύντομα βοηθούσε τον Τζέιμς με τις δουλειές του σπιτιού όπως το καθάρισμα των σκουπιδιών, το σκούπισμα και τη μεταφορά καυσόξυλων στο τζάκι.
Καθώς περνούσαν οι μήνες ο James έμαθε στον πίθηκο να χειρίζεται όλα τα κλειδιά και τις διασταυρώσεις στις ράγες. Ο Jack έγινε τουριστική ατραξιόν. Μια κυρία όμως διαμαρτυρήθηκε κι ο james απολύθηκε για δέυτερη φορά.
Ευτυχώς, η ιστορία δεν τελειώνει εκεί. Ο Γουάιντ κατάφερε τελικά να πείσει τους επιθεωρητές ότι μαζί, αυτός και ο Τζακ ήταν περισσότερο από ικανοί να κάνουν τη δουλειά τους σωστά.
Οι επιθεωρητές και η αντιπροσωπεία των σιδηροδρόμων, παρέμειναν δύσπιστοι, αλλά αποφάσισαν να τεστάρουν τον Τζακ με μια σειρά από αυστηρές δοκιμασίες. Δόθηκαν κρυφά οδηγίες σ΄ έναν οδηγό ατμομηχανής και όλοι οι συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν πώς θα τα πήγαινε.
Κάθε φορά που ο οδηγός χτυπούσε την κόρνα του τρένου, ο Τζακ πηδούσε άμεσα στη δράση και, χωρίς να σφάλλει, τραβούσε τον σωστό μοχλό. Όχι μόνο αυτό, αλλά κοιτούσε και προς κάθε κατεύθυνση για να ελέγξει ότι το σήμα είχε αλλάξει και το τρένο βρισκόταν στην σωστή γραμμή.
Ο Τζακ πέρασε το τεστ με μεγάλη επιτυχία και τόσο αυτός όσο και ο Γουάιντ επαναπροσλήφθηκαν πανηγυρικά. Όχι μόνο ο μπαμπουίνος έγινε επίσημα υπάλληλός γνωστός ως «Τζακ ο διαβιβαστής», αλλά έλαβε και μισθό 20 σεντς την ημέρα και κάθε εβδομάδα μισό μπουκάλι μπύρας. Μάλιστα του δώσαν και επίσημο αριθμό απασχόλησης.
Μετά από μια δεκαετία ο Jack πέθανε από φυματίωση. Είχε εργαστεί για εννέα χρόνια και δεν είχε κάνει ούτε ένα λάθος.
Βάλε υπότιτλους και δες το βίντεο πιο κάτω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου